Teoria ogrzewania - radiator
Radiator łac. (rozpraszacz ciepła) ? element lub zespół elementów odprowadzających ciepło z układu, z którym się styka, do otoczenia (powietrze, woda itp.). Radiator jest specjalnie ukształtowaną bryłą z metalu (lub jego stopów) dobrze przewodzącego ciepło, o rozwiniętej powierzchni od strony zewnętrznej zazwyczaj w postaci żeber lub prętów, by zmaksymalizować przekazywanie ciepła. Radiatory wykonuje się najczęściej z aluminium lub miedzi i powszechnie są stosowane w elektronice, ze względu na dużą ilość ciepła wydzielaną z niewielkich elementów, co odpowiada ich dużej gęstości mocy.
Dla lepszego przewodzenia ciepła stosuje się dociskanie radiatora do powierzchni wydzielającej ciepło. Korzystnie jest również ewentualną szczelinę wypełnić cienką warstwą pasty termoprzewodzącej ? można zamiennie użyć także taśmy termoprzewodzącej lub kleju termoprzewodzącego. Skuteczność działania radiatora zależy od możliwości swobodnego unoszenia ciepła poprzez konwekcję. Radiator należy tak usytuować, aby utworzyć pionowe kanały działające na zasadzie komina. Dalsze powiększenie skuteczności chłodzenia można zapewnić poprzez wymuszony obieg powietrza za pomocą wentylatora. W przypadku elementów pracujących przy największym obciążeniu cieplnym konieczne jest rozprowadzenie strumienia ciepła w radiatorze za pośrednictwem cieczy np. w formie rurki cieplnej lub chłodzenia cieczą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radiator
Ochrona środowiska w ogrzewnictwie
Ogrzewnictwo to jedna z dziedzin, które najbardziej powodują wydalanie do środowiska zanieczyszczeń różnego rodzaju mających bardzo groźne konsekwencje nie tylko dla natury, ale i dla człowieka. Czy ogrzewanie w sposób ekologiczny jest możliwe, jeśli już w tak zaawansowanym stopniu zniszczyliśmy naturę? Jak się okazuje, z roku na rok pojawia się coraz więcej propozycji co do możliwości ogrzewania pomieszczeń w bardzo ekologiczny sposób, w minimalnym stopniu szkodzącym środowisku naturalnemu. Dobrym przykładem jest pod tym względem kocioł olejowy, który emituje do atmosfery o wiele mniej zanieczyszczeń niż tradycyjny kocioł węglowy. Być może w przyszłości więc będziemy świadkami prawdziwego przełomu w tej dziedzinie.
Poznaj historię grzejnika
Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie. Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu. Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA.
Pomnik grzejnika
Urządzenie doczekało się pomnika. Z okazji 150 rocznicy zamontowania pierwszego grzejnika w Sankt Petersburgu, na początku sezonu grzewczego 2005, przed elektrociepłownią w Samarze stanął mierzący 2 metry wysokości i ważący 200 kg pomnik żeliwnego grzejnika (wykonany przez lokalnego artystę rzeźbiarza Nikołaja Kuklewa). Powyżej urządzenia, w świetle okna z grubą kotarą, wyleguje się w cieple kot1.
W Polsce pomnik kaloryfera znajduje się w Stąporkowie (woj. świętokrzyskie) przed Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury. Ma on około 3 m wysokości i jest jednym z największych w Europie i jedynym w kraju. Duży żeliwny kaloryfer ma za zadanie przypominać świetność miasta z czasów, gdy tutejsza Odlewnia Żeliwa produkowała aż 96% grzejników. Uznany jest za nieoficjalny symbol tego miasta.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik