Obsługa centralnego ogrzewania uniwersyteckiego
Rodzaje centralnego ogrzewania zamontowanego na uniwersytetach mogą być różne w zależności od daty ich powstania oraz ich wielkości. Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego zazwyczaj dokonywana jest w okresie wakacyjnym, kiedy studenci i większość pracowników przebywa na wakacjach. Może być ono także jeszcze raz sprawdzane przed rozpoczęciem okresu grzewczego, a obsługiwane jest przez uniwersyteckich konserwatorów. Do ich zadań będzie należało włączanie takiego ogrzewania i regulowanie wytwarzaną temperaturą.
Zaletą takiego rozwiązania
Wymiennik płytowy
Ogólny schemat budowy tego typu wymiennika jest zawsze podobny ? składa się on z rzędu płyt, pomiędzy którymi przepływają płyny wymieniając ciepło pomiędzy sobą. Nie jest on tak uniwersalny, jak wymiennik płaszczowo-rurowy. Wynika to m.in. z:
złożonej budowy utrudniającej obliczenia i konstrukcję
stosunkowo dużego spadku ciśnienia
możliwości zastosowania w ograniczonym zakresie ciśnień
możliwość wystąpienia nieszczelności, skutkiem której jest emisja płynów do atmosfery
ograniczona liczba materiałów (wynikająca z konieczności formowania płyt).
Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość łatwego czyszczenia oraz możliwości zmiany rozmiarów wymiennika poprzez dodawanie lub usuwanie płyt. Wymienniki takie znajdują zastosowanie w systemach, które wymagają regularnego czyszczenia, np. w systemach chłodniczych (gdzie woda chłodząca wytrąca kamień), przemyśle mleczarskim (gdzie w wymienniku odkładają się zanieczyszczenia biologiczne) oraz przemyśle farmaceutycznym1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a
Jako tradycyjne źródła energii
Tradycyjne źródła energii cieplnej
Jako tradycyjne źródła energii cieplnej przyjmuje się takie metody postępowania, w których nie jest brane pod uwagę ewentualne negatywne oddziaływanie na środowisko.
Ciepło z elektrociepłowni
Ciepło z elektrociepłowni do budynku dostarczane jest rurociągami w postaci gorącej wody. Woda ta nie jest stosowana bezpośrednio do ogrzewania, lecz jej energia cieplna przekazywana jest do wewnętrznego obiegu grzewczego centralnego ogrzewania w wymienniku ciepła (rekuperatorze). Dawniej powszechnie stosowano do przesyłu magistrale słabo izolowane, co powodowało duże straty ciepła, a wykonanie instalacji przesyłowej wymagało wysokich nakładów. Obecnie stosowane są powszechnie rury preizolowane, które ograniczają straty ciepła i ułatwiają montaż.
Wady i zalety
ciepło jest częściowo odpadem przy produkcji energii elektrycznej,
są bezobsługowe,
rozliczanie zużyci energii wymaga stosowania liczników energii cieplnej,
w przypadku niewielkiej ilości przesyłanej energii wysoki koszt sieci przesyłowej
niedostępność na żądanie w okresie przejściowym (do momentu włączenia wymiennika ciepła) lub niepotrzebne ogrzewanie przy ciepłej pogodzie (wiosną), przy braku regulacji wewnętrznej, prowadzące do przegrzewania pomieszczeń i marnotrawstwa energii.
rozwiązanie nie wszędzie dostępne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie