O tradycyjnej kuchni

ie rosną jak grzyby po deszczu na działkach i w przydomowych ogródkach. Każdy kto spróbował domowych wyrobów wie, że jest to gra warta świeczki. Niezapomniany smak i aromat zachęcają do samodzielnego wędzenia, które jest prostsze

O tradycyjnej kuchni Wędzenie to tradycyjna metoda konserwacji potraw. Szukasz producenta wędzarni?

Wędzenie w domowym zaciszu

Samodzielne jest w Polsce coraz bardziej popularne. Wszelkiego rodzaju wędzarnie rosną jak grzyby po deszczu na działkach i w przydomowych ogródkach. Każdy kto spróbował domowych wyrobów wie, że jest to gra warta świeczki. Niezapomniany smak i aromat zachęcają do samodzielnego wędzenia, które jest prostsze niż może się nam wydawać. Najważniejsze jest stworzenie odpowiedniej konstrukcji z miejscem na palenisko oraz miejscem do wieszania wędzonek. Następnie powinniśmy dobrać odpowiedni rodzaj drzewa w zależności od tego, czy chcemy wędzić ryby, drób, wieprzowinę lub wołowinę. Drewno powinno suszyć się przez minimum trzy miesiące, zanim zostanie użyte do wędzenia.


Jak wybrać drewno do wędzenia?

Pasjonatów domowego wędzenia jest w Polsce coraz więcej. Trudno się temu dziwić, gdyż smak samodzielnie wykonanych i wędzonych wędlin jest niesamowity. W Internecie znajdziemy wiele sprawdzonych przepisów, które z powodzeniem można wykorzystać w zaciszu domowym. Problem pojawia się jednak w momencie wyboru drewna do wędzenia. Do wyboru mamy drewno z drzew iglastych, liściastych oraz owocowych. Istnieje kilka podstawowych zasad, o których należy pamiętać. W pierwszej kolejności należy wykluczyć drzewa iglaste, które wydzielają żywicę i wpływają na smak potrawy. Następnie powinniśmy wybrać drewno w zależności od tego, jaki kolor i smak wędzonek nam odpowiada. Buk jest drzewem szczególnie polecanym w przypadku ryb i wieprzowiny, a jabłoń, wiśnia i grusza sprawdzą się do wędzenia drobiu.


Co to są wędliny?

Wędliny ? przetwory mięsne z surowca rozdrobnionego w naturalnej lub sztucznej osłonce. Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego kawałka mięsa peklowanego (szynka, baleron, boczek, polędwica).

Wędliny i wędzonki dzielą się na:

trwałe, które mogą być przechowywane do 6 miesięcy: wędzonki mocno wędzone, suche kiełbasy, kiełbasy surowe "typu salami";
półtrwałe (średnio rozdrobione), przechowywane do 1 miesiąca w temp 4-6 °C: wędzonki słabo wędzone;

nietrwałe (drobno rozdrobnione), przechowywane w temperaturze 6 °C do kilku dni, zawartość wody może dochodzić w nich do 45%: parówki, wyroby wysoko wydajne.
Do wyrobów wędlin stosuje się odpowiednie surowce: mięso wieprzowe, mięso wołowe, przyprawy, dodatki funkcjonalne, w tym białko sojowe, karagen, błonniki i mieszanki peklujące. Najpierw przeprowadza się peklowanie, następnie rozdrabnianie mięsa w wilku i kutrze, potem mieszanie wędlin: napełnianie osłonek, osadzanie i . Później następuje obróbka termiczna: tyndalizacja, pasteryzacja i sterylizacja, po nim ma miejsce obróbka termiczna z udziałem tłuszczu: smażenie, duszenie oraz blanszowanie; na końcu konfekcjonowanie.

Do wyrobu wędlin mięso rozdrobnione na wilku oraz farsz z kutra jest łączony w mieszałce. Podczas mieszania uzyskuje się masę mięsną, jednolitą pod względem spójności, koloru, smaku. Wędliny bez farszu z kutra przygotowywane są wyłączne na mieszałce. Łączą się tu mięso rozdrobnione na wilku, przyprawy oraz wodę.



Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99dliny



© 2019 http://oczamiczytelnika.olkusz.pl/