O ogrodach japońskich
Dla europejczyków Japonia kojarzy się głównie z sushi, samurajami i dla niektórych z anime (czyli chińskimi bajkami). Jednak mało kto kojarzy ją sobie z pięknymi ogrodami, 'kraj kwitnącej wiśni' jest pięknie przyozdobiony nie tylko wiśniami.
Ogrody Japońskie to przede wszystkim harmonia i troska o detale. Taki ogród bogaty jest też w liczne symbole ważne dla Japończyków. W kwestii roślin to dominują tutaj małe i średnie drzewka (najczęściej bonsai). Nieodłącznym elementem takiego ogrodu powinna być woda, która w połączeniu ze zróżnicowanym ukształtowaniem terenu, kamieniami i trawami daje wspaniały efekt, który cieszy oko.
Ogród i jego konserwacja
Ogród to wspaniała rzecz, można w nim zrobić grilla, wypocząć po ciężkim dniu oraz ogólnie podziwiać jego wygląd. Jednak ogród to tez obowiązki i przymus wykonywania pewnych czynności, aby utrzymać go w należytym stanie. Dużo zależy od naszego czasu, ponieważ ogród to na prawdę pochłaniacz czasu.
Można próbować stworzyć ogród dla siebie i swojego rozkładu zajęć, aby nie pochłaniał nam zbyt dużo czasu. Należy wybierać rośliny wieloletnie i wytrzymałe na szkodniki, złe warunki pogodowe oraz takie, których nie trzeba często przycinać. Taki ogród też może wyglądać zdumiewająco i to przy mniejszym wysiłku.
Żywotnik, czyli tuja
Kupujemy drzewka ozdobne, jednak nie zawsze wiemy kiedy i jak je zasadzić. Często wybór pada na żywotnika, potocznie znanego jako tuja. Te rośliny są dość wytrzymałe i dobrze się adaptują, jednak pod jednym warunkiem: muszą być zdrowe. W marketach niestety drzewka są w złej kondycji i zamierają szybko po posadzeniu.
Co do stanowiska w którym posadzimy tuję to powinniśmy wybrać stanowisko słoneczne, ale i osłonięte od wiatru. Ponieważ te rośliny nie lubią być wystawiane na duże nasilenie wiatru, szczególnie zimą. W kwestii pory sadzenia to można sadzić od początku wiosny do późnej jesieni, pod warunkiem, że jest w miarę ciepła. Tuje potrzebują dość dużo miejsca na swój rozwój i wzrost. Często sadzimy je na żywopłot, więc minimalna odległość powinna wynosić około 40 cm.
Na szczęście nie są szczególnie wymagające w pielęgnacji, przynajmniej przez pierwsze lata wzrostu. Później należy je jedynie przycinać do odpowiednich rozmiarów.